باران که می بارد دلم برایت تنگتر می شود
راه می افتم بدون چتر
من بغض می کنم و آسمان گریه
دنیا شامل بعضی ها نمی شه
بعضی ها خودشون یه دنیان
چه شب ساکتیست
"انگار هیچ کس در دنیا نیست"
یا شاید.....
من در دنیای کسی نیستم...
محکم ببار باران
نم نم علاج این دردها و غم ها نیست!!
کمی زود است ...اما دعایت گرفت
مادربزرگ.....پیر شدم!!!
سه،دو،یک...سوت داور-بازی شروع شد.دویدم
دست و پا زدم...غرق شدم...دل شکستم...عاشق شدم...بی رحم شدم...
مهربان شدم...
بچه بودم ...بزرگ شدم...پیر شدم...بازی تموم شد...
زندگی را باختم...
نوشتم بارها بارها و باز هم مینویسم از عشقی ک هیچگاه برای من فراموش شدنی و از یاد رفتنی نیست مینویسم از عمق وجودم برای کسی ک مثل هیچ کس نیست و بیشتر از همه و همیشه دوستش دارم
میلاد عزیزم بهترین بهانه ی زندگی من دیوانه وار دوستت دارم